Een weduwe heeft na lange tijd weer seks. Dit loopt uit op een teleurstelling omdat het veel pijn doet. Gynaecologen Pauline Ottervanger en Wilma Smit leggen uit wat atrofie is en wat er tegen te doen is.
Tine Jansen is 60 jaar en sinds vijftien jaar weduwe. Zij is gezond en gebruikt, behalve elke dag een tabletje vitamine D, geen medicijnen. Zij was dus pas 45 toen haar man overleed. Hij was 50 jaar en kreeg een acute hartstilstand. Het waren moeilijke jaren voor haar met nog twee schoolgaande kinderen. Zij kwam in de overgang en had met name veel last van stemmingswisselingen, zo af en toe was zij echt depressief. Met behulp van een psycholoog kwam zij er weer bovenop. Vanaf haar 52e menstrueert zij niet meer en ging zij zich steeds beter voelen.
Seks onmogelijk
Een jaar geleden ontmoette Tine een oude schoolvriend, Theo. Hij was gescheiden en woonde alleen. Het klikte, de vonk sloeg over en Tine wist niet dat ze nog verliefd kon worden. En een paar maanden geleden gingen ze met elkaar naar bed, ze waren er beiden aan toe. Dit werd een ramp. Tine voelde een ongelooflijke pijn, het brandde en ging zelf bloeden. Dit was geen succes. Een tijdje later probeerden ze het nog een keer, maar ook deze keer bleek het onmogelijk.
Probleem bespreken met huisarts
Toen was de dag aangebroken dat Tine naar de huisarts ging om dit probleem te bespreken. Ze vond het een beetje raar om dit onder woorden te brengen maar ze kende de huisarts al zo ontzettend lang dat ze besloot haar schaamte opzij te zetten. Bovendien had ze een oproep gekregen voor het laten maken van een uitstrijkje in het kader van het Bevolkingsonderzoek. Ze kon dit dus mooi combineren.
Eendenbek pijnlijk
De huisarts zei dat hij zelf wel even het uitstrijkje ging maken. Tine ging op de onderzoeksbank liggen en spreidde haar benen. Toen de huisarts de eendenbek/spreider wilde inbrengen in de vagina schreeuwde ze het uit van de pijn. De huisarts hield meteen op. Dit was meteen een goed moment voor Tine om te vertellen dat de seks ook niet lukte. Ze mocht zich weer aankleden en ze gingen naar de spreekkamer. De huisarts legde uit dat de pijn waarschijnlijk kwam door atrofie en schreef Tine vaginale zetpillen met oestrogeen voor.
Wat is atrofie?
Na de menopauze, stopt de productie van het oestrogeen. Oestrogeen zorgt er onder andere voor dat het slijmvlies van de vagina, blaas en baarmoeder stevig is. Als er na de menopauze dus een tekort komt aan oestrogeen wordt het slijmvlies in die regio heel dun. Met als gevolg dat aanraken zeer pijnlijk is en zelfs bloedverlies kan geven.
Wat kun je doen aan atrofie?
Vaginale zetpillen met het hormoon oestrogeen erin, zorgen dat het slijmvlies weer dikker en steviger wordt. De zetpillen moeten gedurende twee weken dagelijks worden ingebracht, vervolgens om de dag. Daarna kun je verder afbouwen en eventueel doorgaan met een onderhoudsdosering van 1 vaginaal tablet per week, om te voorkomen dat het slijmvlies na het stoppen van de zetpillen weer dun wordt. Aan het gebruik van deze zetpillen zijn geen risico’s verbonden.
Een eenvoudige oplossing voor een vervelend probleem! Informeer bij de huisarts, overgangsconsulente of gynaecoloog naar de mogelijkheden.
[services_wrap][services columns=”” align=”” image=”” title=”” ]Wie zijn Pauline Ottervanger en Wilma Smit?
Pauline Ottervanger en Wilma Smit zijn beiden gynaecoloog en hebben zich de laatste jaren vooral gericht op vrouwen in de overgang. Samen hebben zij drie succesvolle boeken gepubliceerd: ‘Wat elke vrouw moet weten, gynaecologisch handboek voor de vrouw van 0 tot 100 jaar'(2018), Menoproof (2010) en Menoblues (2009). Verder zijn zij initiatiefneemsters van de website vrouwenwijzer.nl. [/services][/services_wrap]