In deze column worstelen Isa Hoes en Medina Schuurman met het onderwerp plastische chirurgie. Maar right in the face worden ze geconfronteerd met hun eigen vooroordelen tijdens een bezoek aan een cosmetische arts.
Je weet het misschien al – of je leest het nu: wij zijn geen fervente voorstanders van plastische chirurgie. Wél zijn wevoorstanders van mooi ouder worden. In interviews en lezingen door het land keren wij ons dan ook fel tegen het overmatig gebruik van botox, fillers en andere plastieke ingrepen. En dat in een tijd dat plastische chirurgie zo een enorme opmars maakt.
Plastische chirurgie is here to stay
Een paar generaties terug was het enkel voor the rich and famous en dan vooral in Amerika. Nu organiseren meisjes van rond de 20 ergens in het diepe Limburg geheel op eigen houtje een botoxpartijtje. Of je komt op een feestje, blijkt er ook een cosmetisch arts aanwezig te zijn die je gratis even strak prikt. Kortom, plastische chirurgie is here to stay.
” Deze vrouw was het toppunt van de verbouwing”
Oud worden
En ja, natuurlijk is het goed dat je tegenwoordig je flaporen recht kunt laten zetten. Of van een te kleine cup AA naar een mooie cup B kunt. Of je neus recht kunt laten zetten. Maar voor de rest zeggen wij: doe het met mate! En het is ook echt niet zo dat wij het zo makkelijk vinden om oud te worden. Maar laten we in ieder geval voorkomen dat wij allemaal op elkaar gaan lijken. Want dat is toch uiteindelijk het effect van plastische chirurgie en aanverwante zaken. Je krijgt er een vreemd koppie van. En iedereen gaat op iedereen lijken.
Cosmetische arts
Nu wil het geval dat wij afgelopen maand een interview met een cosmetisch arts hadden voor een glossy. Je raadt het misschien al: wij hadden er zin in! Eindelijk eens om de tafel met de persoon die ons vrouwen voor veel geld van onze eigenheid berooft. Nou, we schrokken ons werkelijk gek toen ze binnenkwam. Het gevalletje van neem jij een rode roos mee zodat ik je herken was zóóó niet nodig. Deze vrouw was het toppunt van de verbouwing. En dan niet de film maar van de plastische chirurgie!
Alarmbellen
Alles, werkelijk alles leek aan haar verbouwd. Na een ongemakkelijke stilte (we moesten allebei even bijkomen) kwam er bijna gelijktijdig het volgende uit onze mond: ‘En wat heb jij allemaal aan jezelf verbouwd?’. ‘Niet veel’, zei ze doodeenvoudig. En ja, toen gingen bij ons de alarmbellen rinkelen. Dit was tevens hét startsein voor de frontale aanval: ‘Maar nu doe je toch net als al die BN’ers die zeggen dat ze niets hebben gedaan aan zichzelf? Ammehoela. En waarom toch dat liegen erover? Kom er dan in ieder geval voor uit. We zien het toch wel, nietwaar?’
Peperdure behandelingen
Dacht je dat we klaar waren? Mooi niet! ‘En wat een voorbeeld geef jij ons ouder wordende vrouwen? Snap je dan niet hoe kwetsbaar wij vrouwen zijn in deze overgangsperiode. We zijn niet jong meer en nog net niet oud en dan komen we bij jou op het intakegesprek en ga jij ons allemaal peperdure behandelingen aanraden? Is het niet jouw plicht een vrouw eerder te bekrachtigen, dan haar te behandelen?’
Het lelijke eendje
De dame in kwestie liet ons uitrazen en wachtte lijdzaam haar moment af. Met een ietwat schorre stem en een opkomend traantje vertelde zij dat zij altijd al als het lelijk eendje werd gezien. En dat haar gezicht er gewoonweg zo uit ziet. Dat zij zich juist inspant om vrouwen in te laten zien dat je eerst jezelf moet accepteren voor je iets aan je zelf gaat doen. Voor de tweede keer vielen wij stil. Weer moesten wij bijkomen, maar nu van diepe schaamte. Nare moraalridders die wij zijn. We hebben ons lesje wel geleerd: Never judge a person by her looks…
Lees ook: Gebruik ik te veel botox of juist niet?
Lees ook: Hoe komt het dat ik er veel ouder uitzie dan ik ben?
Lees ook: Crème de la crème : Vitamine A-zuur