
Joyce van Ombergen-Jong is vijftig, coach en woont met haar gezin in Zuid-Spanje. En ze is in de overgang. Privé en via haar werk komt ze veel in contact met andere vrouwen in de overgang. Op ons platform bericht ze over deze ontmoetingen.
Als ik bij haar afreken, kijkt ze af en toe met een onzekere blik opzij naar haar collega. Ze zegt het niet hardop, maar ik voel dat ze bevestiging zoekt of ze het wel goed doet. Zou ze hier nog niet zo lang werken, vraag ik me af. Ze is hooguit een paar jaar jonger dan ik, dus heeft ongetwijfeld al flink wat jaren werkervaring.
Eerste werkdag
Alsof ze mijn gedachten kan lezen, zegt ze zachtjes ‘Het is mijn eerste werkdag’. Naast onzekerheid, straalt ze ook een zekere trots uit. ‘Wat leuk, heb je hiervoor wel al eens in een winkel gewerkt?’, vraag ik. ‘Nee, dit is mijn eerste baan sinds lange tijd. Ik heb bewust gewacht tot de kinderen groter zijn. Nu ik meer ruimte voor mezelf heb, vond ik het de hoogste tijd worden.’ Ik feliciteer haar met haar beslissing en wens haar veel succes. Met een warm gevoel verlaat ik de winkel.
“Moeders zijn stressbestendig, flexibel en gewend een ander op de eerste plaats te zetten”
Eigen tijd
Onderweg naar huis denk ik na over haar woorden. Nu ze meer ruimte heeft voor zichzelf kiest ze voor een baan. Bijzonder, ze had ook voor een hobby of iets dergelijks kunnen kiezen. Iets echt voor haar alleen. Blijkbaar geeft deze keuze haar meer voldoening, net zoals het opvoeden van haar kinderen dat waarschijnlijk doet. Ieder zijn of in dit geval haar ding, zolang iemand maar gelukkig is. Dat is wat telt!
Huilende vrouwen
Thuisgekomen deel ik mijn overdenkingen met mijn wederhelft, die gedurende zijn arbeidsleven voortdurend omringd is geweest door vrouwelijke collega’s en personeel. Hij heeft geregeld huilende vrouwen aan zijn bureau gehad, om vervolgens thuis te komen om dan ook nog naar mijn ‘gezeur’ te moeten luisteren. Nooit heb ik gemerkt dat het hem irriteerde. Het leek hem eerder te intrigeren.
Herintredende moeders
Mijn gevoel wordt bevestigd want hij geeft aan dat hij in zijn tijd als HR-manager in de retail bij voorkeur herintredende moeders aannam voor leidinggevende functies. Die waren gewend een gezin te managen, stressbestendig, flexibel en gewend de ander regelmatig op de eerste plaats te zetten, zo redeneerde hij. Ik herken wat hij zegt want zo heb ik dat zelf ook ervaren. Na ons gesprek denk ik terug aan de caissière en word spontaan weer blij. Ze gaat het vast heel goed doen!
[services_wrap][services columns=”” align=”” image=”” title=”” ]Joyce van Ombergen-Jong
Joyce coacht vanuit Málaga jongeren en hun ouders bij studiekeuze en stress. Zij heeft coachingsprogramma’s ontwikkeld waarmee ze jongeren helpt hun eigen keuzes te maken en te ontdekken waar ze écht blij van worden. Ouders helpt ze bij het zo ontspannen mogelijk begeleiden van hun kinderen bij studie en stress. De programma’s zijn online te volgen; daarnaast werkt Joyce veel via Skype. Verder schrijft ze regelmatig over onderwerpen die haar bezighouden en raken in de wereld om haar heen.
Meer informatie: yourjourney.academy
[/services][/services_wrap]Lees ook: ‘De overgang als nieuwe levensfase: alles kan weer!’
Lees ook: Wat is het beeld van de vrouw en het vrouw-zijn tegenwoordig? (4)
Lees ook: Hoe zelfvoorzienend leven vrouwen in Nederland? (2)